Het werd dringend tijd dat ik nog eens iets voor mijn lieve vriendje naaide...
Ik naaide vorig jaar een boekentas voor hem, maar daar werd niet goed over nagedacht. Hij kan ze immers niet zelf open doen, en dat stoorde hem erg. Op verzoek werd dus een rugzak gemaakt als boekentas, "zo ene net als mijn sportrugzak mama".
Het blijft een haat-liefde verhouding, tassen en ik. Ik ben niet erg perfectionistisch van aard, maar de kleedjes die ik naai mag je, op 2 uitzonderingen na (allebei op de zelfde dag tijdens een leuke naaidate, dus ik steek het op de zwangerschap en de afleiding), tegenwoordig van heel dicht bekijken. Hoewel deze tas niet zo heel moeilijk is, slaag ik er echter niet in om het naaiwerk tot een precies einde te brengen. Schoon van ver dus...
Al geeft het ook wel voldoening, zo'n zelfgemaakte tas.
Louis laat het alleszins niet aan zijn hart komen, die is heel blij met zijn nieuwe boekentas ("maar ik mag eerst nog een beetje op vakantie blijven he mama")
Hij is heel blij dat hij ze zelf kan opendoen!
Met naampje!
Ach, ze kan dienen voor het begin van het schooljaar. En ik nam me voor om, als ik niet meer zwanger en moe ben (zou dat dit schooljaar lukken :-D?), ik een nieuwe rugzak maak waar geen enkel steekje scheef aan is, ook als dat betekend dat ik ze 100 keer uit elkaar moet halen en er 2 weken mee bezig ben. We zullen zien... :-D
Patroon: Kleuterrugzak van Polka Dot Patterns