Pyjamazusjes

"Ma 'eiglijk' wil ik gewoon met mijn kleed slapen". 

Een zinnetje dat we al meerdere keren hoorden (Marthe zwiert er minstens om de twee zinnen de woorden 'eigenlijk' en 'gewoon' tussen)... Daarbij opgeteld dat ze tegenwoordig liever zonder broek slaapt, en het feit dat het binnenkort (hopelijk) weer lekker warm is op haar kamer, leek een slaapkleed me wel eens een leuk idee.

Ik gebruikte het Sienna-patroon uit LMV, en één van de mooiste tricotjes uit mijn kast (mijn laatste aankoop bij Liesellove denk ik). Ik stak het, op de hals na, met de overlock in elkaar, en zoomde (nog) niet om (want mijn witte garen waren op, en ze wou het al aan ;-))

Voor Juliette een kruippakje van Kiind in dezelfde stof, volgens het zelfde recept van vorige keer.

Viola Volant

Een kleedje met "froesels", het staat al even op mijn verlanglijstje. Zij schreef een handige tutorial, maar het kwam er nog niet van. Toen deze knappe madammen met een patroonrelease kwamen op de dag dat ik een leuke naaiavond gepland had, had ik echter geen excuus meer. 

Ik tekende de 3 jaar, en zoomde nog eens extra om. Het is nog wat te groot, maar de zomer is er ook nog niet direct precies.
Zoals aangegeven wordt op het patroon is het belangrijk dat je een dunne stof gebruikt, om de volants goed te laten vallen. Bij mijn stofje is het al wat op het randje...

Patroon:

 Tinny van Straight Grain

Viola Volant van Emma en Mona, Straight Grain en My Minniemie

Stof:

Bellelien

restjesverwerking

Van een lieve vriendin kreeg ik een "restje" tricot. Te klein voor haar om nog iets mee te maken, voor mij nipt net gepast genoeg voor een kruippakje van Kiind.

Veel woorden heeft dit naaisel niet nodig. Het is een mooi en comfortabel snel-klaar project, meer moet dat niet zijn. Ik maakte maat 68 voor mijn 5 maander, en het past perfect (lees: ruim genoeg zonder heel veel te groot te zijn).

Van een andere super naaivriendin kreeg ik de tip om de hals- en beenboordjes er ook met de overlock aan te hangen (ipv biaisgewijs zoals ik altijd deed). Dit gaat sneller, je hebt geen naaimachine meer nodig, en de kampsnaps gaan er veel vlotter in! Voor herhaling vatbaar dus!

Mijn assistent-fotograaf ;-)

Caravan totes

Dat ik niet van tassen naaien hou, is op zijn lichts uitgedrukt, een understatement. De vele patroondelen, het strijken van de versteviging, diezelfde versteviging die het opeens niet meer zo vanzelfsprekend maken op recht te stikken en de vele uren stikwerk voor hij klaar is... Niet aan mij besteed...
Ik was dan ook niet dol enthousiast toen mijn lieve schoonzus me om een tas vroeg...

Gelukkig is er in tijden van nood deze fantastische(!) tassenmadam. Ze organiseerde een 3-avond-vullende workshop die me wel dolenthousiast maakte: 3 avonden me-time, leuk gezelschap, een goeie lesgeefster en een perfect afgewerkte tas (echt waar ;-)!) voor mijn schoonzus als resultaat. Dan is een vreugdedansje wel op zijn plaats :-)

We hadden keuze uit 3 patronen, ik koos voor de Caravan Tote. Een mooi ontwerp met een praktisch formaat en handige extra zakjes.
Ik knipte en verstevigde de tas 2 maal (als ik dan toch bezig was), en ik slaagde er ook in om de 2 tassen tijdens de workshop af te werken. Schoonzus blij (hoop ik), ik blij ;-)

Patroon: Caravan Tote (Noodlehead)

Stofjes: Bellelien, Bambiblauw

Gouden rits: Veritas

Sienna

De naaizin komt stilaan terug, en zelfs de zin om eens iets nieuws te doen sluipt er weer in. Ik nam de Sienna uit de laatste LMV over in maat 98, en maakte een versie in een prachtig stofje uit de Straight-Grain collectie van Mon Depot.

Voor het lint gebruikte ik de zelfde biais als voor de afwerking van de hals. Ik streek hem eerst open en vouwde hem daarna dubben, en ik gaf een stiksel op de open kant. Het rafelt echter nu al een klein beetje, dus ik vrees dat het lint de was niet zal overleven. Ik moet nog eens op zoek naar een bijpassend echt lint.

Eens aan oogde het kleed nogal lomp wegens te groot, dus tekende ik een maatje kleiner. Ik verknipte een gilet van mezelf, die ik te impulsief kocht, en qua model toch niet zo mooi bleek te zijn. Zonde van de mooie stof, dus ideaal voor een tweede leven.

Ik maakte geen omslag in de mouwen, omdat ik de bovenstukken maar net gepast uit de gilet kreeg, en ik de mouwen wat korter moest knippen dan het patroon aangaf.

Deze maat zit haar gelukkig als gegoten!

De 'styling' mocht ze zelf doen. Ze koos voor haar lievelingsschoenen, van haar tante Lisa gekregen. En toegeven, ze passen er goed bij :-). Geen kousen en geen trui, zoals ze het graag heeft.

De batterij van mijn fototoestel bleek plat te zijn, maar dat zag ik pas nadat ik haar overhaalde om te posseren... I-phone foto's it is, blurry but perfect ;-)